DAMLA MEDYA

16 Mart 1988 tarihinde Kürtlere karşı tarihin tanık olduğu en ağır ve en utanç verici insanlık suçlarından biri işlendi. Irkçı Baas Rejimi güçlerince Güney Kürdistan’ın Halep’çe şehrinde kimyasal silahlarla Kürt halkı soykırıma tabi tutuldu.

“Enfal Harekâtı” adıyla başlatılan;  Kürtlere karşı işkence, idam, köylerin yıkılarak boşaltılması ve talan edilmesi ile devam eden harekât 1988 yılında bir insanlık suçu olan  soykırım ile en üst seviyesine ulaşmıştır. Yeniden doğuşun  ve özgürlüğün habercisi olan Newroz’a günler kala Halepçe semalarına ölüm bulutları çökmüştü. Bir bahar sabahı kimyasal silahlarla çoğu çocuk, kadın ve yaşlılardan oluşan tümüyle sivil, beş binden fazla insan katledildi, yedi binden fazla insan kalıcı şekilde sakat kaldı. Enfal Harekâtı süresince, 1986-1989 yılları arasında 150.000’den fazla Kürt katledildi. 

Halepçe’de kimyasal silahlarla  Kürt  halkına yönelik gerçekleştirilen eylemler   soykırım suçunun tüm unsurlarını oluşturmaktadır. 1948 tarihli Birleşmiş Milletler (BM) Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılmasına Dair Sözleşmenin 2. Maddesine göre; “..ulusal, etnik, ırksal veya dinsel bir grubu, kısmen veya tamamen ortadan kaldırmak amacıyla gruba mensup olanların öldürülmesi, grubun mensuplarına ciddi surette bedensel veya zihinsel zarar verilmesi, grubun bütünüyle  veya kısmen, fiziksel varlığını ortadan kaldıracağı hesaplanarak yaşam şartlarını kasten değiştirilmesi…”  gibi eylemler soykırım suçunu oluşturmaktadır.

Bu sözleşme hükümleri aynı zamanda soykırım suçunun faillerinin bir uluslararası ceza mahkemesinde yargılanmasını da öngörmüştür. 

Kimyasal silahların kullanılması daha 1925 yılında, Cenevre Antlaşmasıyla yasaklanmış, daha sonra bir dizi başka sözleşme ile kimyasal silahların kullanılması savaş suçu olarak düzenlenmiştir. Öte yandan İnsani hukukun çerçevesini oluşturan dört Cenevre Sözleşmesinin ortak 3. Maddesi de; niteliği ne olursa olsun her türlü savaş ve çatışmada sivillerin ve sivil yerleşim birimlerinin askeri hedef olamayacağını düzenlemiştir. Kürt toplumu uluslararası hukukun en ağır suçlar olarak düzenlediği savaş suçu, soykırım suçu ve insanlığa karşı suçların tümüne maruz kalmıştır. 

Uluslararası toplum, Kürt halkına karşı Halepçe’de işlenen soykırım suçuna karşı sessiz kalmış, kendi temel belgelerinden ve hukukundan kaynaklanan sorumluluklarını yerine getirmemiştir. Hatta Saddam Rejimi, kimyasal silahları batılı ülkelerden  sağlamış ve BM Güvenlik Konseyi üyesi Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği yapımı Mig-23 uçaklarından, kimyasal gazlarla ölüm yağdırmıştır.    Halepçe aynı zamanda uluslararası toplum için de bir utanç sayfasıdır. Ne yazık ki, Halepçe Soykırımından sorumlu Devrik Irak Diktatörü Saddam Hüseyin ve “Kimyasal Ali” lakaplı Hasan Ali El Mecid El Tıkriti de, Halepçe Jenosidinden yargılanmamış ve cezalandırılmamıştır. Belirtmeliyiz ki değişen siyasal iktidarlara, sınır ve şartlara rağmen; kimyasal silahların üretimi, silah pazarları, savaşlar, katliamlar, insanlık suçları devam etmektedir. Nitekim bölgemizde yaşananlar Halepçe ve benzeri soykırımların halen yaşanabildiğini göstermektedir. İnsanlığın bir bütün halinde yeni Halepçeleri  yaşamaması için güçlü bir ses ve tavır ortaya koymaları gerekmektedir.  

Yine bundan 47 yıl önce, 16 Mart 1978’de İstanbul Üniversitesi önünde kontrgerilla ve sivil faşistler tarafından gerçekleştirilen bombalı saldırıda 7 öğrenci hayatını kaybetti, 41 öğrenci yaralandı. Yıllarca süren hukuk mücadelelerine rağmen dava dosyası kapatıldı.16 Mart Beyazıt katliamı da Türkiye’de işlenen onca cinayet gibi karanlıkta bırakıldı, faili meçhul oldu.

Binlerce insanın yaşam hakkının ihlal edildiği Halepçe katliamının 37. ve Beyazıt Katliamının 47. yıldönümünde bir kez daha Halepçe ve Beyazıt özelinde insanlığa bu acıları yaşatanları kınıyoruz. Bütün insanlık tarafından lanetlenmesi gereken Halepçe Soykırımını ve Beyazıt Katliamın ,unutmayacağız, unutturmayacağız

 Son üç yıldır Suriye’de devam eden savaşta Alevilere, Şiilere, Araplara ve Kürtlere büyük acılar yaşatıldı. Suriye'deki Şam yönetimi, 6 Mart'tan beri çatışmaların sürdüğü Lazkiye ve Tartus bölgelerinde başlatılan askeri operasyonunun sona erdiğini duyururken;  devrik eski lider Beşar Esad'ın kaleleri olarak görülen kıyı illerinde şiddet olayları devam ediyor 9 Mart'ta bir açıklama yapan geçiş dönemi lideri Ahmed Eş-Şera birlik çağrısında bulunurken, bölgede yaşayanlar yağmaların yanı sıra çocuklar da dahil olmak üzere toplu cinayetlerin yaşandığını anlatıyor.

Kıyı kenti Banyas'ta çoğunlukla Alevilerin yaşadığı El Kusur mahallesi sakinleri, sokakların cesetlerle dolu olduğunu söylüyor. Tanıklar, farklı yaşlardaki erkeklerin de vurularak öldürüldüğünü anlatıyor. Yüzlerce kişi, Lazkiye ve Tartus'taki evlerini terk etmek zorunda kalıyor.

KESK olarak, savaşın kazananı, barışın kaybedeni olmaz diyor ve tarihimizden aldığımız güçle savaşsız bir dünya için barış mücadelemize devam edeceğiz.

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp  KESK VAN ŞUBELER PLATFORMU

ADINA DÖNEM SÖZCÜSÜ

Figen ÇOLAKOĞLU